“IK WIL VOOR DE TREIN SPRINGEN” MENEER WATEETONS PROEFT DRIE VEGETARISCHE ROOKWORSTEN

Zowel Unox als de Vegetarische slager brachten binnen een kort tijdsbestek een vegetarische rookworst op de markt. Veel jubelverhalen online, vooral van zichzelf en van gesponsorde happy healthy blogchicks. De Volkskrant was minder positief, vernietigend zo u wilt. Uw worstoloog en ongesponsorde happy healthy blogmeneer die niet per se negatief staat ten opzichte van vleesvervangers kocht ze allebei, samen met de al langer op de markt zijnde Valess rookworst (die hij al eens eerder beoordeelde).
Dit is een liveverslag van de proeverij die hij samen met vriendin Wateetons deed. Meneer: “ze zien er alle drie onappetijtelijk uit. Die van Unox heeft nog een hoefijzervorm en oogt precies zo nep als een echte Unox rookworst. Onbegrijpelijk dat Vegetarische Slager daar ook niet voor gekozen heeft. In plaats daarvan krijg je twee lelijke dunne worstjes die ooit wel aan elkaar lijken te hebben gezeten en met een inkeping van de rookstok waaraan ze gehangen hebben (?).” Vriendin Wateetons pakt de eerste worst: “De Valess ruikt wel naar rookworst.” Na een hap: “zompige structuur. Zacht. Echt heel in verte een vleugje rookworst. Eerder gewoon een beetje flauw. De kleur is van de drie wel de meest overtuigende en de geur is ook het best. Geen velletje.” Meneer Wateetons is het eens met het oordeel over de geur. Best rokerig. De kleur is inderdaad best aardig, maar het mondgevoel sponzig sans sappig. De Unox worst ziet er niet aantrekkelijk uit, vinden beide proevers. De geur is dat evenmin. “Ieeew” roept een van de proevers. “Wat is dit voor geur?! Broderig ofzo, totaal geen rookworstgeur.” “De smaak is ook helemaal niet goed, hij is echt teringzuur”. De ander oordeelt: “Taai, rubberig en zonder sappigheid” Hij heeft wel iets meer bite dan de zachte sponzigheid van Valess. Daar is ook alles mee gezegd. Geen velletje, geen goede kleur, geen goede geur en geen goede smaak. Vriendin Wateetons neemt een hap van de Roockworst van de Vegetarische Slager: “AAAAAAGH!” Een harde paniekerige lach vermengt zich met kokhalsgeluiden. “Deze moet je eens goed over je longen nemen. Als je dacht dat die (Unox, mw) erg was.” Meer kokhalzen. “Ik verwachtte er veel van.” Neemt een cracker. “FUCK!”  Meneer brengt een glas water. “Ik wil voor de trein springen. Fuck-ing intens dit.” Terwijl ze zuchtend op een stoel ineen zakt mompelt ze: “wel een knapperig velletje.” Meneer Wateetons is tot dan toe alleen nog maar bezig de de woorden van vriendin Wateetons te registreren, ondertussen paniekerig op zoek naar een emmertje en de Norit. Dan neemt hij ook een hap: “Gat-ver-damme” komt het vanuit de grond van zijn hart. “Dit smaakt naar kots! Echt goor.” Hij neemt nog een hapje: “Maar ECHT goor. Dat knapperige velletje is dan wel weer heel knap.” Samen concluderen ze: “Valess is de winnaar van deze test, want hij stinkt niet en de geur, smaak en kleur doen in de verte wel iets aan rookworst denken”. Niet echt een juryoordeel waar je mee de markt op kan, maar meer kunnen ze er niet van maken. In het land der kotssmaak is matige rookgeur koning. “Het velletje van de worst van de Vegetarische Slager is ontegenzeggelijk knap. Daar gaan we hopelijk meer van zien. Maar verder is de worst echt vies. Onbegrijpelijk dat ze zoiets op de markt brengen. Terwijl de meeste van hun producten echt goed zijn. Die van Unox is gewoon niet lekker. Alsof niemand die van te voren geproefd heeft. Hij lijkt in niets op een rookworst. In niets. Maar die van de Vegetarische slager is echt vies. Wat een ellende.” Vijf minuten later vanuit de keuken: “Oh god er liggen er nog meer hier.” ps. Echte rookworst leren maken? Volg een workshop worst maken, Kop tot Staart  workshop of koop het boek Worstbijbel (met daarin zelfs recepten voor (betere) vegetarische worst).

Geef een reactie